slide 1
Image Slide 2

Het verhaal van onze onafhankelijke tuin

We arriveerden in september 2020 in onze nieuwe woning met een zeer specifieke wens: leren hoe we zo zelfvoorzienend mogelijk konden leven. En gelukkig moesten we niet volledig van nul beginnen, we kochten het huis van een koppel dat ook hart en ziel in de tuin gestoken had. Helaas hadden ze het oogstgedeelte volledig afgebouwd en waren een aantal fruitbomen de laatste getuigen van hun vroegere moestuinavonturen.

Maar, enthousiast dat wij de fakkel overnamen, konden ze ons al heel wat waardevolle informatie over de bodem meegeven. We recupereerden de stukken van hun koude bak en ons verhaal was begonnen.

Het eerste jaar werd een nieuwe schuur gebouwd, er was namelijk geen ruimte om materiaal en oogst op te slaan en de bodem kampt in de winter met een zo hoge waterstand dat de poging van de vroegere bewoners om een root cellar aan te leggen, mislukte. Gezien een nieuwe schuur een nieuw dak betekent, werd de waterput vooraan uitgekuist en het dak hierop aangesloten. De hoge waterstand van herfst tot voorjaar liet ook toe om twee lekker ouderwetse, maar zeer effectieve handpompen te installeren, waarvoor mijn man een systeem met keien en infiltratiedoek uitdokterde. Later volgde nog een watervat aan de nieuwe serre en onze tuin (en grotendeels ook ons huis) was in ieder geval al onafhankelijk in watervoorziening.

Alle planten die moesten wijken voor de schuur, kregen een nieuw leven, hetzij in onze voortuin, hetzij in de tuin van buren, familie en vrienden. Hortensia’s, taxus, braamstruiken, frambozen, bessenstruiken, siergrassen, … zelfs de appelboom werden met vereende krachten verzet. Alle planten van mijn vroegere balkon werden uitgeplant, uit Frederik zijn tuin werden 150 lavendelstekken verhuisd, seringen, aardbeien, dahlia’s, … de plantenverhuis duurde veel langer dan onze eigen verhuis!

Tegelijk werden de eerste acht verhoogde moestuinbakken gemaakt, uit hout van het oude tuinhuis, opgevuld met karton en recuperatiegrond en bovenaan een laag champost als mulch. In januari 2021 zijn we begonnen met indoor zaaien van sier- en oogstplanten en in mei stonden 500 zaailingen af te harden op ons terras. Onze eerste oogstzomer was een succes, ondanks de vele regenval, het enige wat toen volledig mislukte was de tomatenoogst. De groene plastic serretjes bleken een grote teleurstelling, dus werden plannen gemaakt het daaropvolgende voorjaar een serre te zetten. Het eerste jaar slaagden we er in om voor zeven maanden oogst uit onze tuin te halen.

In 2022 werden, naast de kas, nog zeven verhoogde moestuinbedden bijgeplaatst, samen met twee Hügelbedden voor aardbeien. De onwaarschijnlijk droge zomer dwong ons om inventief met onze watervoorraad om te gaan en de techniek van het mulchen nog meer onder de knie te krijgen. Onze oogst loog er niet om: dankzij het wecken van fruit en groenten hebben we een heel jaar uit de moestuin gegeten. Ook het verder groenten kweken in de winter in de kas was een enorm succes. Het enige wat nog in de winkel werd gekocht waren champignons.

Dat niet alle experimenten lukken bleek bij het voorzaaien het jaar daarop. Ik was overgestapt op turfvrije potgrond, maar met te weinig voorafgaande kennis. Deze potgrond bleek niet dezelfde waterretentie te hebben als klassieke grond, dus veel van mijn voorgezaaide planten overleefden niet. Spijtig, maar gelukkig zijn er tuinbeurzen en tuincentra en het enige wat echt vervelend was, was de deuk in mijn plantersego.

In de tuin werd het gazon nog verder verminderd en vervangen door borders met een mengeling van inheemse, ingeburgerde en uitheemse planten. In onze nestkasten werden zes mezenfamilies grootgebracht, en de toenemende variëteit aan waargenomen vogels toont aan dat het ecosysteem in de tuin stilaan op gang komt. Dat we onze kolen delen met duiven, onze venkel met rupsen van de koninginnenpage en onze zomerprei met vermoedelijk een woelmuis, hoort daar dan ook bij.

En ik, ik blijf dromen van een egel die bij ons komt wonen… En van de loofgang met kiwi’s, het stapelmuurtje met kleine vijver en een zitbankje uit kersenhout, het terrasje achteraan in de tuin, …